اینترنت پر سرعت

اهمیت مدل روتر در تنظیم مودم

در این مطلب قصد دارم تا به شما بگویم که چه میزان مدل یک روتر روی تنظیم مودم شما تاثیر گذار است. آیا فرقی بین تنظیم مودم adsl یا tplink وجود دارد؟

چه نوع روتر وای فای بهترین است؟
توصیه ما در زیر فرض می کند که شما قبلاً روتر مناسب برای خانه خود پیدا کرده اید. اگر همچنان به دنبال خرید هستید، راهنمای خرید روتر بی سیم ما (لینک بالا) را بررسی کنید یا اگر به دنبال چیزی کمی ارزان تر هستید، جمع بندی روترهای ارزان قیمت ما را امتحان کنید. اگر به دنبال سریع ترین لوله ممکن برای لذت بردن از بازی های ویدیویی هستید، راهنمای روترهای بازی ما را بررسی کنید. همه این راهنماهای خرید حاوی بهترین و جدیدترین بررسی‌های ما در هر دسته هستند و هر بازیکنی مجموعه تست روتر بی‌سیم PC Labs را تکمیل می‌کند.
هنگام انتخاب روتر، باید تصمیم بگیرید که آیا یک روتر Wi-Fi 6، یک روتر Wi-Fi 5 (802.11ac) یا یک سیستم مش وای فای می خواهید. هنوز تعداد زیادی روتر Wi-Fi 5 توانمند وجود دارد که نیازهای شبکه‌ای سبک تا متوسط را برطرف می‌کنند، اما اگر به جدیدترین فناوری و عملکردی که به ارمغان می‌آورد می‌خواهید، بهتر است از یک روتر Wi-Fi 6 استفاده کنید. (برای اطلاعات بیشتر، ابتدا توضیح دهنده Wi-Fi 6 ما را بررسی کنید.)

سیستم های مش وای فای برای افرادی است که مایلند برای دو مزیت اصلی کمی بیشتر بپردازند: راه اندازی ساده اولیه و پوشش وای فای کل خانه. در حالی که می‌توانید پوشش خانه خود را با یک روتر استاندارد و یک توسعه‌دهنده برد بی‌سیم افزایش دهید، این راه‌حل باعث می‌شود تا کاربران از چند حلقه اضافی عبور کنند تا کارها به‌خوبی کار کنند، به‌ویژه کاربران را وادار می‌کند تا بسته به مکان آنها وارد شبکه‌های بی‌سیم مختلف شوند. در خانه هستند مش وای فای با یک مسیر سریع و آسان برای راه اندازی اولیه و مجموعه ای از "گره های" سازگار که به طور یکپارچه در یک شبکه بی سیم واحد که کل خانه شما را پوشانده است، ادغام می شوند، همه چیز را از بین می برد.
سیستم‌های مش Wi-Fi جدیدتر Wi-Fi 6 و فناوری مش را در یک بسته واحد ترکیب می‌کنند. در حالی که مش وای فای بدون شک ساده ترین گزینه برای دستیابی به مجموعه اولیه چراغ های چشمک زن سبز است، اما همچنان نشان دهنده راه اندازی اولیه روتر، مش یا موارد دیگر است. با این حال، فرض کنید که می‌خواهید امنیت را با یک شبکه مهمان و کنترل‌های والدین بهبود بخشید، یا تنظیمات کیفیت خدمات (QoS) را برای محافظت از ترافیکی که از یک برنامه خاص یا سفر به یک دستگاه خاص می‌آید، اضافه کنید. سپس باید زیر ابزار اصلی نصب روتر یا سیستم مش خود را حفاری کنید. آن وقت است که مراحل زیر به کارتان می آید.

نحوه دسترسی به تنظیمات مودم
اکثراً، مودم های امروزی شامل شبکه های بی سیم داخلی هستند و اگر این را دارید، می توانید در هر دستگاهی که به شبکه خانگی خود متصل است به صفحه تنظیمات خود دسترسی داشته باشید. اگر شبکه بی سیم ندارید، باید از رایانه ای با اتصال سیمی به شبکه خود استفاده کنید. با من تا انتهای این مقاله همراه باشید تا بهترین نکات را راجع به تنظیم مودم خدمت شما ارائه بدهم.

اگر یک شبکه بی‌سیم و فقط یک «دستگاه» اینترنت دارید، این بدان معناست که یک مودم با شبکه بی‌سیم داخلی، یعنی روتر دارید. این راه‌اندازی رایج‌ترین راه‌اندازی است و می‌توانید به تنظیمات روتر و مودم خود از هر دستگاه متصل به شبکه خانگی خود دسترسی داشته باشید.

قبل از اینکه یک مرورگر وب را برای رفتن به صفحه تنظیمات مودم خود باز کنید، باید اطلاعات ورود به سیستم خود را در دسترس داشته باشید. اگر اطلاعات ورود مودم خود را تغییر نداده‌اید، پیش‌فرض خواهد بود مگر اینکه ISP شما آن را تغییر دهد. در این صورت، اطلاعات ورود به سیستم شما احتمالاً روی مودم یا مدارک ارائه شده از ISP شما خواهد بود.

برای یافتن اطلاعات ورود به سیستم پیش فرض خود، باید اطلاعات مودم خود را به صورت آنلاین جستجو کنید. معمولاً ترکیبی از "admin" برای نام کاربری و "password" برای رمز عبور است. در اینجا می توانید گذرواژه های پیش فرض را برای برخی از دستگاه های استاندارد پیدا کنید:

رمز عبور پیش فرض برای Linksys
رمز عبور پیش فرض سیسکو
رمز عبور پیش فرض برای D-Link
رمز عبور پیش فرض برای Netgear
رمز عبور پیش فرض برای Belkin
اگر اطلاعات ورود به مودم شما روی پیش‌فرض تنظیم شده است، پس از اینکه اطلاعات ورود به سیستم خود را پیدا کردید، باید رمز عبور خود را تغییر دهید تا هیچ‌کس به جز خودتان نتواند به تنظیمات شبکه خانگی شما دسترسی داشته باشد.

آدرس IP دروازه پیش فرض خود را پیدا کنید. این آدرس IP مودم شما خواهد بود که می توانید از آن برای دسترسی به پورتال مدیریت وب شبکه خود برای تنظیم انواع تنظیمات استفاده کنید.

اگر روتر بین دستگاه و مودم قرار دارد، آدرس IP پیش فرض دروازه، آدرس روتر خواهد بود، نه مودم. یکی از راه‌های یافتن آدرس مودم در صورتی که آزمایش‌های پیش‌فرض شناخته‌شده مختلف جواب نداد (به عنوان مثال، http://192.168.1.1/)، این است که رایانه را مستقیماً به مودم وصل کنید، روتر را دور بزنید، و سپس درگاه پیش‌فرض را جستجو کنید. .

هر مرورگر وب متصل به شبکه خود را باز کنید، آدرس IP پیش فرض دروازه را تایپ کرده و Enter را فشار دهید. ممکن است چند ثانیه طول بکشد تا بارگذاری شود.
این شما را به پورتال مدیریت وب مودم خود می برد، جایی که باید وارد شوید. اگر رمز عبور خود را از حالت پیش فرض تغییر نداده اید، پس از اولین بار ورود آن را تغییر دهید.

 

LTE چیست؟

در این بلاگ می‌خواهیم به معرفی اینترنت LTE بپردازیم که یکی از بهترین سرویس‌های شرگن ماهان نت هم به شمار می‌رود.
Long Term Evolution (LTE) یک استاندارد ارتباط بی سیم 4G است که برای ارائه سریع ترین سرعت اینترنت برای تلفن های هوشمند، تبلت ها و سایر دستگاه های تلفن همراه طراحی شده است. برخلاف 3G که از امواج مایکروویو استفاده می کند، 4G از امواج رادیویی استفاده می کند که باعث پوشش بهتر منطقه و نفوذ از طریق سطوح می شود.
برای به دست آوردن دسترسی، باید یک دستگاه تلفن همراه داشته باشید که بتواند LTE را اجرا کند و یک ارائه دهنده خدمات قابل اعتماد که بتواند پوشش داده را در منطقه شما ارائه دهد. خوشبختانه اکثر گوشی های هوشمند می توانند 4G را اجرا کنند. با این حال، عملکرد همچنان به دستگاه شما بستگی دارد. اگر قصد دارید گوشی خود را ارتقا دهید، مدتی را به خواندن نظرات اختصاص دهید تا بتوانید بیشترین بهره را از پولی که به سختی به دست آورده اید داشته باشید.

کاهش سرعت LTE و WiFi: تفاوت دقیقاً چیست؟
در چند سال گذشته، اتصال به اینترنت به یک ضرورت تبدیل شده است. با تغییر مداوم جهان به سمت فضای دیجیتال، به مردم این قدرت داده می‌شود که با عزیزان خود در ارتباط باشند، اخبار مهم را دریافت کنند و وظایف مختلفی را انجام دهند - تا زمانی که به وب دسترسی داشته باشند.
به لطف نوآوری در فناوری ارتباطات، مردم اکنون دو منبع داده برای انتخاب دارند: LTE و WiFi. اما آیا LTE دقیقاً همان WiFi است؟ تفاوت در چیست؟
اگرچه آنها عملکرد دسترسی شما به اینترنت را به اشتراک می گذارند، اما بسته به عوامل مختلفی مانند قابلیت اطمینان ارائه دهنده، پوشش منطقه شما و قابلیت های دستگاه شما، عملکرد متفاوتی دارند.
برای به دست آوردن بهترین سبک زندگی دیجیتال ممکن، داشتن یک اتصال اینترنتی قابل اعتماد در خانه و به دست آوردن یک تبلیغ تلفن همراه پر از داده ضروری است. برای اینکه به شما کمک کنیم بیشترین بهره را از برنامه های تلفن و پهنای باند خود ببرید، راهنمای بحث در مورد تفاوت های کلیدی بین LTE و WiFi آماده کرده ایم.

در حالت کلیهر دو تکنولوژی وای فای و تی دی ال تی ای با هم تفاوت آنچنانی ندارند؛ اما بهتر است بدانید که کدام می‌تواند با توجه به قابلیت‌هایش برای شما مفیدتر باشد. برای انتخاب هرچه بهتر بسته اینترنت TDLTE و WIFI با من تا انتهای این مقاله همراه باشید. 

فن آوری

یکی از مزایای استفاده از LTE این است که برای اتصال به شبکه داده سلولی نیازی به روتر ندارید. برای استفاده از شبکه عمومی LTE، تنها به یک طرح داده و یک دستگاه تلفن همراه برای اتصال به شبکه ارائه دهنده خدمات تلفن همراه خود نیاز دارید. از طرف دیگر هنگام استفاده از وای فای، برای دسترسی به اینترنت از طریق لپ تاپ، گوشی هوشمند یا هر وسیله دیگری به روتر بی سیم نیاز است.

امنیت

قابل درک است که هنگام دسترسی به اینترنت، امنیت یک نگرانی اصلی برای همه است، به خصوص اگر یک شرکت کوچک یا بزرگ هستید که با اطلاعات محرمانه شرکت و مشتری سر و کار دارید. اگرچه هیچ شبکه ای نمی تواند 100% ایمن باشد، اما در بحث LTE در مقابل WiFi، داده های سلولی به دلایل متعدد به وضوح از نظر امنیت در رتبه بالاتری قرار می گیرند.

عامل مهمی که استانداردهای امنیتی بالای شبکه های داده سلولی را هدایت می کند این است که ارائه دهندگان خدمات انگیزه های قوی برای محافظت از حریم خصوصی کاربران و محافظت از داده های آنها دارند. این به این دلیل است که هر اشتباهی در امنیت می تواند به معنای از دست دادن شهرت و تجارت باشد، حتی خطر خسارات مالی هنگفت را به همراه داشته باشد. بنابراین، اپراتورهای شبکه متخصصان امنیت سایبری اختصاص داده اند که به روز رسانی های امنیتی مکرر را توسعه داده و خطرات را به حداقل می رساند. از سوی دیگر، Wi-Fi متعلق به نهادهای فردی است که ممکن است اصلاً یا اغلب به‌روزرسانی‌های امنیتی را توسعه ندهند، که آسیب‌پذیری مصرف‌کنندگان را در برابر تهدیدات سایبری افزایش می‌دهد.

عامل دیگری که آسیب پذیری کاربران وای فای را افزایش می دهد این است که امکان ایجاد شبکه های وای فای جعلی وجود دارد که مصرف کنندگان ناآگاه به آن متصل می شوند و به طور موثر به مجرمان یک تور مجازی رایگان از فعالیت مرور خود می دهند. در مقابل، در مورد شبکه‌های سلولی، مقیاس و اندازه بسیار زیاد آن‌ها مانع بزرگی برای مجرمان برای ایجاد تقلید است و امکان شبکه‌های سلولی جعلی را از بین می‌برد.

در نهایت، از آنجایی که داده های سلولی به طور پیش فرض رمزگذاری شده اند، جایی برای خطا وجود ندارد. از سوی دیگر، هنگام استفاده از Wi-Fi، باید رمزگذاری را روشن کنید و از دست دادن این مرحله مهم مانند دعوت از تهدیدات و هک های امنیتی سایبری است. همانطور که می بینید، LTE از نظر امنیت برنده واضح است که محبوبیت آن را نزد شرکت های فناوری و توسعه دهندگان اپلیکیشن IoT افزایش می دهد.

پوشش

یک مزیت واضح و قابل توجهی که شبکه های سلولی دارند این است که برخلاف دسترسی محدود WiFi، پوشش شبکه گسترده ای را برای مشترکین، معمولاً در سراسر کشور فراهم می کند.

از آنجایی که Wi-Fi اساساً یک شبکه محلی (LAN) است، پوشش بسیار محدودی ارائه می دهد. پس از خروج از 300 فوت. در شعاع روتر، مشترکین پوشش خود را از دست می دهند و آنها را مجبور می کند به دنبال جایگزین های دیگری باشند. بنابراین اتکای صرف به وای فای می تواند برای مدیران و متخصصانی که نیاز به مسافرت منظم دارند بسیار محدود کننده و ناخوشایند باشد.

به همین دلیل است که تقریباً اجباری در نظر گرفته می‌شود که در شبکه تلفن همراهی که پوشش بسیار گسترده‌تری ارائه می‌کند، مهم نیست که کجا بروید. علاوه بر این، انتظار می رود پوشش LTE با پیشرفت های سریع در فناوری سلولی، به ویژه 5G، حتی بیشتر گسترش یابد. علاوه بر همه اینها، فناوری‌های استاندارد اینترنت اشیاء سلولی کم مصرف (LPWA) چندین پله بالاتر رفته و محیط‌های روستایی، تونل‌های زیرزمینی و ساختمان‌ها را پوشش می‌دهند.

پهنای باند

سرعت LTE در مقایسه با وای فای چقدر است؟ بیایید دریابیم. شبکه‌های وای‌فای بسته به مشخصات، سرعت‌های اتصال داده متفاوتی مانند 11 مگابیت در ثانیه، 54 مگابیت در ثانیه، 600 مگابیت در ثانیه و 1 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می‌دهند. Wi-Fi 6 جدید سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه را ارائه می دهد. تا همین اواخر، استاندارد WiFi از نظر پهنای باند یا سرعت مزیت آشکاری نسبت به شبکه های سلولی داشت.

با این حال، با معرفی استاندارد 4G LTE، شبکه های سلولی به طور قابل توجهی این شکاف را پر کرده اند و سرعت هایی تا 1 گیگابیت در ثانیه ارائه می دهند که به کاربران اجازه می دهد از ویدیو و سایر برنامه های اینترنت اشیا لذت ببرند. با پهنای باند بالا لذت ببرید. علاوه بر همه این‌ها، با ظهور استاندارد 5G، شبکه‌های سلولی آماده هستند تا سرعت انتقال داده را متحول کنند، حتی نرخ‌هایی تا 10 گیگابیت بر ثانیه ارائه می‌دهند و تفاوت کمی بین پهنای باند ارائه شده توسط این دو فناوری را تضمین می‌کنند.

باندهای اختصاصی برای کاربردهای مختلف

در حالی که پهنای باند این دو فناوری تقریباً برابر است، توجه به این نکته مهم است که عوامل دیگری می توانند بر سرعت شبکه WiFi تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، از آنجایی که Wi-Fi روی یک باند مشترک و بدون مجوز است، می‌توان از آن به‌طور هم‌زمان توسط مجموعه‌ای از برنامه‌های کاربردی مختلف مانند سنسورهای آب و هوا، کنترل‌های از راه دور، کنتورخوان‌های برقی و بلوتوث استفاده کرد که باعث تأخیر می‌شود. آنقدر شدید می شود که سرعت شبکه را کند می کند.